17 april - 28 april (deel I)

Trip van Melbourne naar Brisbane (17 april – 28 april)
Passagiers: 3, Tes, Jeanine en Ankie
Vervoer: wit camperbusje

Introductie
Nou het is een hele poos geleden dat ik een reisverslag heb getypt, maar ga er maar even goed voor zitten want we hebben een hele hoop ondernomen, gezien en gereisd. We zijn van Melbourne naar Brisbane gereden in een camperbusje. We hebben deze gehuurd tot de 26e en hebben daarna nog 2 dagen in een hotel overnacht. Daarna met het vliegtuig terug naar Melbourne. Als je in één keer rijdt van Melbourne naar Brisbane is het ongeveer 20 uur rijden dat is vanaf Nederland naar Turkije. Tessa en Anke hebben allebei een rijbewijs dus die hebben om en om gereden en ik doe het meest van de tijd de routebeschrijving en zeg dus hoe we zo snel mogelijk van A naar B kunnen.

Camperbus
We hebben een 3 persoons campervan gehuurd. Je kunt met zijn 3en voorin maar dat is een beetje krapjes dus dat hebben we gedaan van het camperverhuur bedrijf naar ons huis in Burwood en daarna nooit weer. Achterin is er nog plek voor 2 mensen om te zitten. Maar normaal gesproken zaten we gewoon 2 voorin en 1 achterin. Voorderest zit er een koelkast in de camper. Deze doet het altijd die is namelijk aangesloten ergens op zodat ie altijd stroom heeft. Daarnaast hebben we 2 gaspitten, die je kunt gebruiken nadat je een gaskraantje opendraait. We hebben zelf een watertank om mee te koken (niet om te drinken) en je kunt het hele interieur veranderen. Normaal gesproken wanneer we aan het rijden zijn heb je achterin een soort lounge bank (waar je niet op mag zitten wanneer we rijden omdat daar geen gordels in zitten) en 2 stoelen. Dit kun je ombouwen tot een bed s ’avonds. En wanneer we gaan eten kun je nog een tafel in de grond steken maar wanneer we rijden ligt die opgeborgen achterin. Onder de loungebank en stoelen liggen slaapzakken, kussen en van die vissersstoeltjes die je kunt opklappen en een zonnewering die je aan de camper kan ritsen wanneer je op een kampeerplek staat en in de schaduw wilt zitten. Dan hebben we nog een magnetron en stopcontacten alleen die kunnen we alleen gebruiken als we op een ‘powered site’ staan. Dit is een plek op de kampeerplaats waar je de camper kunt aansluiten op stroom. De lounge bank en stoelen kunnen dus omgebouwd worden in een bed en je kunt ook nog boven de bestuurders en bijrijders stoel een plank uitschuiven en daar een bed van maken. Pannen, bestek en glazen waren ook allemaal aanwezig alleen hier hebben we zo min mogelijk gebruik van gemaakt omdat je dat allemaal weer moet schoonmaken enzo, dus hebben we plastic borden, bestek en glazen gekocht.

17 april – donderdag
Vertrek uit Burwood vroeg opgestaan om de camper op te halen vanuit Ringwood (5 haltes bij Boxhill vandaan). We waren daar al om half 10. We mochten heb eigenlijk pas vanaf 10 uur ophalen. Maar we hoefden niet te wachten omdat we van die lieve meiden zijn mochten we hem meteen meenemen. Ons eigen camperbusje meteen naar huis gereden en volgeladen met boodschappen (We zijn toch nog steeds Nederlanders) Aardappelen, pasta en nog veel meer ging ermee. Bepakt en bezakt vertrokken richting Canberra, de hoofdstad van Australie. Dit is ongeveer 7 uur rijden dus we hadden een flinke rit voor de boeg. Anke heeft de eerste 3 uur gereden. Na bijna 3 uur was de tank al helemaal leeg, het rode lampje begon al te branden dat we moesten tanken. In Nederland heb je echt om de 10 kilometer een pomp, hier is dat eerder elke 100 kilometer en waren we gelukkig net op tijd bij een pomp aangekomen. Deze benzinepomp was wel moeilijk te vinden aangezien hij in een soort spookstadje stond. Je moet hierbij denken aan de oude western film met van die houten gebouwen en de pomp stond op de straat. Je kon gewoon je auto ernaast parkeren en tanken. Meteen die hele tank vol gegooid (dit hebben we de 10 dagen dat we hem hebben wel wat vaker moeten doen) en toen heeft Tessa gereden ook ongeveer 3 uur. Toen was het weer tijd om de tank vol te gooien en kwamen we toevallig langs een ‘resting area’ Dit is een plaats (vaak langs de snelweg) waar je met je camper of auto kan uitrusten en/of overnachten. Het was nog zo’n uur voor Canberra maar het begon al donker te worden dus hebben we de camper hier geparkeerd en hebben we er ook overnacht.

18 april – Vrijdag (Goede vrijdag)
Sochtends vroeg opgestaan, de camper verbouwd, ontbeten en daarna vertrokken richting Canberra. We hadden op internet al beetje uitgezocht wat we wilden doen alleen er waren niet zo veel dingen die we daar wilden doen. Het is dan wel de hoofdstad er is alleen erg weinig te doen. Eerst wilden we naar een War Memorial. (oorlog herdenkingsplek) Dit lag even buiten het centrum en was nog een uurtje rijden ongeveer. Hier stonden wat kanonnen en een tank. Daarbij was er een groot gebouw met binnenplaats waar je alle namen van de mensen die in de oorlog hebben gevochten kunt lezen. Daarnaast was er op een buitenplein al een tribune opgezet voor ANZAC-DAY (veteranendag) om net als bij ons op 4 mei kransen te leggen voor de mannen die gevochten hebben in de oorlog. Hierna zijn we naar Mount Ainslie gegaan. Een berg waarvan af je heel Canberra kon zien. We waren niet echt onder de indruk. We hebben namelijk inmiddels al heel wat gezien en Canberra was niet zo bijzonder (misschien worden we een beetje verwend??). Hierna zijn we meteen maar vertrokken richting Sydney het was nog vroeg en Sydney ligt op ongeveer 3 uur rijden van Canberra. We hebben een beetje rondgereden en kwamen uiteindelijk uit in Manly (een voorstad van Sydney). We vonden het al verassend druk maar wat bleek nou Kate en William waren daar op dezelfde dag nog geweest. Wij waren op zoek naar een slaapplek maar alle campings die we belden waren volgeboekt. Dit kwam natuurlijk omdat het paasweekend was en omdat Kate en William in de stad waren maar hier hadden we nooit bij nagedacht. Dus er zat niks anders op dan onze camper op gewoon een parkeerplek langs de straat te zetten. S’avonds hebben we nog de beste pizza’s van heel Sydney gegeten. Die toko had net een prijs gewonnen kwamen we achter. En daarna hebben we nog even over het strand gewandeld, aangezien Manly aan het strand ligt. We wouden nog even gaan volleyballen, omdat er allemaal volleybalnetten op het strand stonden dus zijn we terug gegaan naar de camper om even een bal te halen (wij hebben een kleine bal met holland/netherlands er op en die nemen we vaak mee als we weg gaan) Helaas zijn we niet toegekomen aan een potje volleybal, want ik had de bal gepakt en gooide hem tegen een boom aan zodat ie terug zou stuiteren en ik hem kon vangen. Alleen de bal stuiterde een beetje raar terug en rolde richting te weg. Dus ik er achter aan en ik keek natuurlijk niet goed uit en ben toen best wel hard gevallen. Mijn been lag open, stuk van mijn teennagel gescheurd en overal schaafwonden. Ben daarna nog even opgestaan om de weg nog op te rennen om de bal te pakken maar daarna moest ik van Zuster Tessa even rust houden. Volgens een boekje in de camper moest er een EHBO-kit ergens liggen maar die kun je natuurlijk nooit vinden als je hem nodig hebt. Dus is Tessa naar een winkel gelopen/gerend en heeft daar een EHBO-kitje op de kop getikt. En als ik zeg op de kop getikt bedoel ik dat ze nog heeft lopen afdingen omdat hij net een maandje over datum was. Daarna heeft ze vakkundig een verbandje aangelegd en hebben we voorderest die avond niks meer gedaan. Op het verplaatsen van de camper na. Want er stond een bord bij het strand met dat je niet mag overnachten in je camper. Dus hebben we hem 1 straat verder gezet. We hebben de hele nacht alleen niet geslapen omdat we alsnog bang waren dat we zouden worden weggesleept door een takelwagen. Helemaal toen er om 12 uur een auto langskwam (omschrijving van Tes een lange laadbak auto met zwaailicht) en dat we allemaal dachten dat we zouden worden weggetakeld.


19 april – Zaterdag
6 uur sochtends al wakker en besloten dat we eerst een slaapplek voor die nacht moesten maken omdat we echt helemaal niet geslapen hebben. Dus meteen een internetcafé opgezocht en meteen slaapplekken voor 3 nachten gevonden zodat we ons daar geen zorgen meer over hoefden te maken. Daarnaast hebben we besloten dat we eerst weggaan uit Sydney om de Blue Mountains te bekijken (Dit ligt een uurtje bij Sydney vandaan) daar een dagje te blijven en dan weer terug te gaan naar Sydney om daar nog 2 dagen te blijven. Voor dat we konden vertrekken moesten we natuurlijk eerst weer tanken. Na het tanken draait Tes de camper de weg weer op. We moesten van een afrit af en de er zat nog een kuil van de afrit naar de weg en terwijl we daarover rijden horen we een geluid alsof we onze uitlaat achter ons aanslepen. Vervolgens komt er een man aan en die klopt ons raam met de boodschap dat ons reservewiel op de weg lag. Dus ik en Anke uit de auto. Anke de reserveband gepakt. Tot zover vroeg ik me nog steeds af waar die band vandaan kwam. Tes stapte nu ook uit de auto en er stak een metalen frame uit de achterkant van de camper (voor de oplettende lezen hier kam die band dus vandaan) en heeft Tes die er weer ondergedrukt. Gelukkig stond onze camper maar midden op de weg en blokkeerde die al het verkeer dus heeft Tes hem even aan de kant gezet. Gelukkig hebben we Tessa bij ons want die is wel beetje handig met auto’s (ze kan ook bijvoorbeeld winterbanden er ondergooien) Ik zelf had namelijk allang de garage gebeld dat ze de camper moesten komen ophalen. Dus zij onder die auto hangen en die band er weer geprobeerd op te drukken. Dit wou alleen niet dus dacht ze een krik nodig te hebben. Zij en Anke gingen even vragen bij het winkeltje die aan de pomp zit of ze er een hadden en ik lette op de camper. Ik zag er waarschijnlijk heel zielig uit (ook met mijn been in het verband) En er komt een vriendelijke jongeman aangelopen (lees cutie) en die vraagt aan me of alles wel goed gaat. Ik vertellen van de band en hij springt meteen onder die auto en legt die band erop ondertussen zijn Tes en Anke ook alweer bij de camper en met een beetje hulp van Tes ligt die band erweer op. Hierna konden we onze weg weer vervolgen richting de Blue Mountains. Onderweg nog over een tolweg gekomen, en in de file gestaan. Aangekomen was het zeker de moeite waard. Het was ook nog mooi weer en allemaal indrukwekkende bergen. Hierna onze slaapplek opgezocht, het was naast de snelweg. Hier heb je ook veel van die resting area’s. Daar zijn gewoon wc’s aanwezig en picknicktafels en dergelijke. We stonden daar als enige tot een man aan ons kwam vragen waarom we hier stonden en of het wel een goede plek was om te staan. Hij was namelijk zelf opzoek naar een plek voor hem en zijn vrouw. Maar na goed overleg met zijn vrouw vonden ze de plek te onveilig. We snapten er in ieder geval niks van het was veilig genoeg voor ons en zijn er gewoon gebleven. Snachts voor de verandering heeerlijk geslapen.

20 april – zondag (1e Paasdag)
S’ochtends was het 1e paasdag en moesten we dus wel beginnen met een echt paasontbijt. Eitjes hadden we meegenomen van huis en die hebben we even gekookt. Paaskleedje gekocht bij de supermarkt en ze hadden op onze slaapplek picknicktafels waar we dus gezellig konden picknicken. Ik heb ook kwasten en verf gekocht zodat we eieren konden verven. Was lang geleden dat ik eieren had geverfd maar erg leuk. Resultaat Anke’s ei had ze helemaal groen geverfd en Tes en mijn eieren waren iets creatiever. Na uitgebreid gegeten te hebben alles weer ingepakt en weer terug gereden naar Sydney. Tot nu toe hadden we de camper op verschillende gratis standplaatsen gezet maar aangezien we stroom nodig hadden en we heel graag wilden douchen hebben we een camping gevonden voor 2 nachten. Hier de camper gedumpt ons opgefrist en richting Sydney gegaan. Eerst zijn we naar de Harbour Bridge gegaan en daarna Opera House. De 2 dingen die bijna iedereen wel kent van Sydney. Heel onwerkelijk om ergens te zijn wat je zo vaak op tv hebt gezien en waar je zolang naar uitgekeken hebt. Nog door de Botanic Gardens gewandeld en daarna met een gratis buslijn (voor touristen) naar het centrum gegaan. Hierna zijn we opzoek gegaan naar het Hardrock café. Dit is een bar die in alle grote steden zit. De reden dat we hier heen gingen was omdat Roy (Tes haar vriend) sinds vorige week T-shirts spaart die je daar kunt kopen. Hier hebben we dus zon shirt gekocht en zijn we doorgegaan weer terug naar het Operahouse omdat het inmiddels donker geworden was en we nog wel even een nachtfoto wilden maken. Hierna zijn we maar weer terug gegaan naar de Camper. We stappen in de trein, de deuren gaan net dicht. Oppeens schreeuwt Tes mijn tasje!! Had ze haar tasje met het shirt voor Roy op het station laten staan (kneus) Dus wij volgende halte er weer uit en trein weer terug genomen. Mensen hier in Australie zijn echt anders als bij ons in Nederland want stel je was in Nederland was ik niet eens meer teruggegaan maar hij stond er gewoon nog. Hierna zijn we toch echt terug gegaan naar de camper.

21 april – maandag (2e Paasdag)
De 2 grote hoogtepunten van Sydney hadden we gezien dus hadden we op internet gezocht wat je allemaal nog meer kon doen in Sydney. Nou zou er omdat het Pasen was een parade zijn. Deze begon pas om half 12 dus hebben we lekker rustig aangedaan en was dat onze eerste activiteit van de dag. Mijn verwachting was allemaal praalwagens alleen dit bleek niet het geval. Het was een grote groep mensen die aandacht vroegen voor het geloof en ze hadden allemaal verschillende thema’s in hun optocht. De opblaasbare Ark van Noach kwam nog voorbij en het waren vooral veel vrolijke mensen die blij waren mee te lopen in de optocht iedereen ging helemaal uit zijn dak. Hierna zijn we naar Bondi Beach geweest (ik kende het zelf niet alleen sommige van jullie kennen misschien de serie Bondi Rescue daar is dat strand dus van) Super mooi strand en hier zijn we een aantal uurtjes geweest om een beetje aan ons kleurtje te werken. Hierna weer terug naar het centrum om wat eten te scoren. Hier was zelfs op televisie dat AJAX had verloren van PEC Zwolle 5-1. Wereldnieuws dus haha. Hierna hebben we gemeet met Claudia. Claudia is een vriendin van Anke en was ook in Sydney op het moment dat wij er waren. Even wat drankjes gedaan was heel gezellig maar toch weer optijd terug omdat we weer een lange rit voor de boeg hadden de volgende dag.

Dit is de helft van onze reis. De rest volgt later. Het is zo’n ongelofelijk lang verhaal.

Ps. Dit is vooral voor de moeders aangezien die lopen te roepen dat er een verslag moest komen

Pps. De fotos volgen nog.